The Fav Five Baptisms

English please see Week 5. Sakon Nakon, Thailand

--------------------------------------

วันจันทร์ของสัปดาห์ที่ผานมา เป็นวันหยุดก็เลยไปทานอาหารที่ร้านฝรั่ง ผมสั่งเสตกเนื้อหมูทาน ไม่ได้ทานมาตั้งนานก็เลยอร่อยดี วันนี้ว่าจะกลับไปอิก นอกจากนี้ก็ไปตัดผม ครั้งแรกในประเทศไทย

วันอังคารผมกับเพื่อนก็มีนัดสอนผู้สนใจสองคน คนหนึ่งเป็นหนุ่มที่เข้ามาคุยกับผมในขณะที่ผมและเพื่อนกำลังเดินอยู่ เขาอยากจะเรียนภาษาอังกฤษ แต่ไม่ค่อยอยากจะเรียนเกียวกับพระเจ้า ซึ่งผมคิดว่าควรจะสำคัญกว่า อิกคนเป็นพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ผมเจอพี่คนนี้ตอนที่พี่เขามาส่งลูกที่โรงเรียน พี่เขาเป็นคนดีมาก พี่เขาสนใจและเชื่อฟังในสิ่งที่เรานำมาสอน  แต่อสียดาย พี่เขาต้องไปต่างจังหวัดประมาณหนึ่งเดือน ที่นั้นไม่มีโบสถ์ ผมหวังว่าผมคงยังอยู่ที่นี่ตอนพี่เขากลับมา ผมจะได้ไปสอนพี่เขาอิก

วันพุธก็มีประชุมโซนคอนเฟรนซ์ที่อุดร เราหกคนก็เดินทางนั่งรถทัวร์สี่ชั่วโมง คนเต็มรถ กว่าจะถึงอุดร พอมาถึงอุดร กลุ่มเราก็ไปแวะที่ Robinson ซึ่งเป็นคล้ายๆมอลเล็กๆที่บ้านเรา แต่ชาวอุดรดูเหมือนจะ ไฮโซ กว่าสกล ที่มอลมี McDonalds (ไฮโซไหมครับ) ผมกับเพื่อนก็เลยตัองไฮโซซะหน่อย โดยการไปนั่งทานที่ McDonalds

วันผฤหัสบดีก็เป็นวันประชุม ท่านประทาน Senior เคยเป็นผู้สอนที่ญี่ปุ่น ท่านสอนเราว่าเพื่อนที่เรารู้จักที่ MTC และออกมาสอนร่วมกันนั้น จะเป็นเพื่อนเราตลอดชีวิตของเรา ผมเชื่อครับเพราะเราอย่อด้วยกันตลอด 7วัน วันละ 24 ชั่วโมง นอกนั้นท่านยังสอนเราเกี่ยวกับความสำคัญของครอบครัว ความสำคัญของการเลือกคู่ชีวิตของเรา ผมทราบแล้ว ว่าท่านกำลังสอนว่าช่วงต่อไปของเราคือการสร้างครอบครัวที่ดี อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมจะตั้งใจที่จะเป็นผู้สอนทีดีที่สุดสำหรับพระผู้เป็นเจ้า

ก่อนจบประชุมก็มีผู้สอนที่กำลังจะกลับบ้านจากการเป็นผู้สอน เขาเล่าถึงตอนที่เขามาใหม่ๆความไม่พร้อม, ป่มด้อย, ค่อบกพร่องและปัญหาต่างๆที่เขามี คำพูดของเขาทำใหิผมมีกำลังใจ อีกอย่าง ปมยังได้เจอกับท่านประทาน และ ซิสเตอร์ Brown ทีมาจากบ้านเดียวกัน

หลังประชุมกลุ่มผมก็ไปขึ้นรถกลับสกล แต่ออกสายไปหน่อย เกือบไม่ทันรถ เลยต้องยืนบนรถ   2 ชั่วโมง ก่อนจะถึงสกลฝนก็เริ่มตก ฝนตกมาก ไฟฟ้าก็ดับทั้งเมือง พวกผมหิวขัาวแต่เพราะไฟดับ ร้านไหนก็ปิด ก็เลยพากันกลับบ้านจุดเทียนนอน

วันศุกร์ผมกับเพื่อนก็สอนน้องชายขนหนึ่ง อยาอายุ 9ปี ผมว่าเด็กคนไทยน่ารักมากเวลาเขาพูด ผมสังเกตุดูเวลาเด็กคนไทยพูด ฟังแล้วดูเหมือนว่าเขากำลังมีอาการคัดจมูก 555 แต่ผมว่าน่ารักดี ยังไงเขาก็ยังพูดเก่งกว่าผมอีกตั้งเยอะ

วันเสาร์ เป็นวันแต่งงานของท่านประทานสาขา ท่านเป็นคนดี ท่านรักภรรยาและครอบครัวของท่านมาก พิธีแต่งงานครั้งนี้เพราะท่านต้องการทำตามทางพระกิตติคุณ ถึงแม้ไม่จำเป็น

ผมโชคดีที่ได้เห็นพระกิตติคุณเปลี่ยนชีวิตและครอบครัวฃองคนที่ปฏิบัตตามคำสอน เขาและครอบครัวรักกันและดูมีความสุข

สำหรับวันอาทิตย์ ที่โบสถ์ก็มีบัปติสมา 5คน ตอนนี้เขาคงยังไม่รู้ถึงความสำคัญทั้งหมดที่เขากำลังกระทำอยู่ แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นของเขา ที่จะนำเขาและครอบครัวไปสู่ความสุข ทั้งชีวิตนี้และชั่วนิรัณดร์ ผมเองก็ยังเรียนอยู่เช่นเดียวกับเขา เขาเป็นตัวอย่างที่ดีให้ผม ผมทราบดีว่าการที่ผมมาสอนไม่ใช่การเสียสละอะไรเลย ทุกระยะเวลาเป็นโอกาษที่ดีและจะไม่มีอีกท่าเราให้มันผ่านไป

พูดถึงโอกาษ เมื่อ วานนี้ ขณะที่ผมกับเพื่อนขับจักรยานผ่านผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ว่าอะไรทำให้ผมต้องหยุด ผมถามเขาว่าคุณอยากจะปราศจากบาปไหม เขาไห้ข้อมูลติดต่อมากับม หวังว่าคงจะได้เจอและสนเขาอีกไม่นานนี้

-------------------------------------------------------

Well let us start with the First day of Last week. 

Monday- It was a P-day. We ate at a farang restaurant and had pork chops. Pretty tasty, we might go there again today. Then ate ice-cream. I sewed my pants as well. I am really glad I took sports sewing. Finally got my haircut as well. Not too much happened on Monday.

Tuesday- We taught two people. One person just came up off the street wanting to learn about the free english, but he didn't seem too interested about the real reason why we are here. Then we had a lesson with a woman who was dropping her child off at the school near by. She is perfect. She is more than willing to do everything, she is already living the commandments, BUT she is leaving for a month to an area that isn't close nor do we have a church near by her. So when she does come back, if I'm not transferred yet, I will see her. But I will have a new companion by then. 

Wednesday- We had to head to Udorn for zone conference so we had a 4 hour bus ride for that. They pack the buses with people, and it's a charter bus. So it was boiling hot in the bus. Once we got to Udorn, we went to Robinson. Which is pretty much a mall. Udorn is super hi-so (High-Society) well... at least compared to Sakon Nakhon. The mall had a MCDonalds. SOOOO Hi-So. So we definitely had to eat some of that. I missed clogging my arteries with sodium and unknown chemicals. 

Thursday- The actual Zone Conference. We got there first so waited for everyone else. I had an interview with President Senior, and we just talked about how the mission is and what not. Then he gave a talk about his mission. He served in Japan. He said that the people you are in the MTC with, will never be forgotten. He said he is still in contact with all of them. I can believe it. These are the people that you are with 24/7 and you are all learning and growing spiritually together. Then, President Senior also really focused on families. I can see how important families are. Pretty much the next step after mission in life is to get married.... geez... I'll just stick to missionary work for now. I met up with Sister and Elder Brown from our stake. It was good to see them. They also had the finishing missionaries bare their testimonies. That REALLY helped me. They talked about how they felt inadequate at the beginning of the mission. It was definitely relatable. After Zone Conference was over we went home. We almost missed the bus back home. Since we were late on the bus, there were no seats. So we stood on the bus for about 2 hours of the ride in our suits. Sweating all over the place....Once we started getting into Sakon, there was a storm. It was raining soooo hard. The streets were flooding, frogs were out, and the power was out as well. We realized that we had no food, so we stopped by the store. BUT since the power was out, we couldn't buy anything. So we went back home and light candles, and just "sweat" the night away. (No air circulation.)

Friday-We had one of our 9 year old investigators interviewed. Asian children are the cutest. They all sound like they have stuffy noses, and it is just so funny to hear them speak Thai. And better Thai than me, I might add..

Saturday- President of our Branch was having a re-wedding for him and his wife. He is an amazing man. You can see how important his wife is to him and how important the gospel is to him. He shows it by how he lives each day. He is a role model.

Sunday- we had 5 people enter into the waters of baptism in Sakon Nakhon. What an amazing experience. Sometimes they don't even know how great this will help them in life. Baptism is something that will lead them to know what is right, where we are going, and what our purpose is in life. I came into my mission not even knowing the gist of the commandments, as these investigators learn and grow, so do I. Missionary work is an amazing experience and it isn't to be wasted. Every second, every person could be placed there for a reason. Speaking of which, I was inviting yesterday, we were leaving one area and we went down an alley way to head home. There was one guy and we rode past him, then I had the urge to turn around and ask him, "Do you want to clean your sins?" He said yes. I got his contact information and we will try to meet him. The Lord places people in our path. We only testify of the truth, but the Lord does everything else.

Love Elder Boonmee